بسیاری از شرکتها قصد دارند وارد بازار جهانی شوند، ولی با چشمانی بسته و خوشبینی بیش از اندازه. آنها فراموش میکنند که نیاز به مهارتهای مدیریت حرفهای و برنامهریزی استراتژیک مؤثر دارند. بنابراین نتیجهای جز زیان و خروج از بازار جهانی بدست نمیآورند. شرکتها باید تصمیم بگیرند آیا میخواهند محصول فعلی خود را به بازارهای خارجی بفرستند، یا محصولاتی را برای بازارهای جهانی تولید کنند. تصمیم دوم استراتژی تولید صادرات-محور نامیده میشود. اگر تصمیم بگیریم محصولاتی را با یک شریک خارجی برای بازارهای داخلی تولید کنیم، در آن صورت استراتژی تولید وارات-محور را در پیش گرفتهایم. اگر شرکتهای ما بخواهند فراتر از بازارهای محلی رفته و وارد بازارهای بینالمللی شوند، باید جایگاه بازار و برند خود را واضح کرده و آن را به سطح رقابتی جهانی برسانند. شرکتها باید اطمینان حاصل کنند که محصولات آنها دارای قیمت رقابتی است، کیفیت بالایی دارد، و خدمات پس از فروش عالی ارائه میکند. ایجاد فرهنگ بازار جهانی و استراتژی مشارکت با شرکتهای خارجی، باید به دقت برنامهریزی شود و با دید سرمایهگذاری بلندمدت در برنامهریزی استراتژی شرکت قرار گیرد.